تا که من آیم به خود، دیدم که فرصت رفته است؛
تا که از غفلت در آیم، مـاه ِ رحمـت رفته است...
گفتـه بـودم میـزبـانـم را ببینــم یـک سحـــر،
تا که چشـمم باز شـد گفتنـد فرصـت رفته است!
روزی ِ شـب هـای قـدرم کــربـلا شـد یـا کـه نـه؟
وای اگـر از دسـت مـن رزق ِ زیـارت رفتـه است...
♥ هـرچند از دست خـودم دلگیــرم امـا،
احساس دلتنگی در این شب ها نکردم!
سـوگند بر سجـاده ی خانـم رقـــیه... من مهـربان تر از خودت پیـدا نکـردم!
دکتـر تجـویز کـرده، تـا اطـلاع ثـانـوی حضـور در هـرگـونـه مـراسـم سـوگـواری ممنــوع می بـاشـد!
بیچـاره دکتــر!!.. نمی دانـد روضـه ی تـو ضـربان ِ قلـب ِ مـن اسـت.. حسیـــــن...
♥ اگـرچه پـا نـزدم صحـن کـربلای تـو را ...
دلـم خـوش اسـت، حضـوری بـه روضـه ها دارم...
♥ بـر درد دوسـت قطـره ی اشـکی کـه می چکـد،
ایـن قطـره را بـه وسعـت دریــا نمی دهــم!
روزی در تقـویم خواهنـد نـوشـت:
تعطیــل... روز فــرج مهــدی فـاطـمه علیـه السـلام؛
در مـدینـه کنـار سـاختـمان نیــمه کـاره ای تـابلـوی زیـر را می بینـیـم:
پـروژه بـازسـاری حــرم مطـهر ائمـه ی بقــیع علیـهم السـلام؛
کـار فـرمـا:
قـائــم آل محـــمد صلـی الله علیـه و آلـه و سـلم؛
پیمـانـکار:
یـاران حضــرت؛
مسـاحـت:
وسـعت دل تمـام شیعـیان!
♥ آمیـــــن!
سیـد الشـهدا علیـه السـلام هیــچ گـاه در کمـک بـه نیـازمنـدان از بـرادر بـزرگتـر خـود پیـشی نمی گـرفتنـد؛
امشـب هـرچه می تـوانی از سـفره ی کـریم اهـل بیـت علـیه السـلام بـردار...
محـرم و صـفر بیشـتر گیـرت نمی آیـد!!
مولودی امام حسن علیه السلام / حاج محمود کریمی
♥ آقامـون علـــــی پـدر شـد!...
بلبـــل گلــزار ِ عشـقِـم، بـال ِ پــروازم نـیَه
تـا وَ سـوز ِدل بنـالم، کـس هـم آوازم نـیَه
رَنجه لَه خار ِ فراقِـم، راحتی بَخشِـم کـُووَ؟
آرزو دار ِ وصـــــالِم، یــار ِ طنـــازم نــیَـه...
یا لَه وَصلی زندگی کم، یا لَه هِجرانی مِرم!
غیــر یَـه چـِشتی تِِـرِک انجــام و آغـازم نـیَه
حافـظ کُـــردی زُوانــم، نظـم مـِن بـرهـانـمَه
شار کـرماشان عزیزان، کم لَه شیرازم نـیَه!
♥ شاعر:
«کریم کوهساری» متخلص به «تمکین» فرزند «محمود کوهساری» شاعر کرمانشاهی, متولد پاییز سال ۱۲۹۹ هجری شمسی در کــرمانشاه است. تمکین در سال ۱۳۲۷ وارد خدمت دولت گردید و در اداره پست و تلگراف استخدام شد و تا بازنشستگی اش در سال ۱۳۵۶ کار خود را در این اداره ادامه داد. او در سال ۱۳۴۱ نام خانوادگی خود را از «کوهساری» به «تمکین» تبدیل کرد.
«تمکین» در اسفندماه ۱۳۷۵ درگذشت...
پاییـــز کـه بیـایـد ؛
دسـت ِ ایـن تابسـتان ِ تـن سـوز ِ آلـوده رو میشـود!
و عشـق ، بـاری دیگـر راه ِ ایـن خـانه ی بی بهـــار را پیـدا خواهـد کـرد؛..
... و بـاز حمـاسه ی آفرینـــش، گـوش ِ جـهان ِ کـوچک ِ غـزل و خـاطره را کـَر خـواهـد کــرد!!
کـافی سـت بـه قـدر ِ تمـامی ایـن روزهـای دراز ِ بی آب و آینـه؛
یـک فصـل ِ عظیـم ِ تابســتانی را ... صبــــــور بمانیـم!!
♥ نگـران اشـکهای یه مِهــر مـاهی نبـاش!
از لبخنـدش بتــرس!!