امـشب...
آسـمان سـیاه و آسـمانیـان سـیاه پـوش شـده اند...
فـوج فـوج مـلائکه هبـوط کـرده اند و نقـطه ای از زمیـن بـه نـام بقـیع را نـور بـاران کـرده اند...
... و بقــیع گـریان است...
گـریان اسـت و در انتـظار جگـر گـوشه زهـــراست...
آری مـاه بـرای همیـشه در محـاق رفتـه و از کـوچه هـای مدیـنه غـم می بـارد...
گـویا کـه عـرش خـدا تـرک خـورده است!
ای بقیـع... ای مـدفن دردانـه های عالـم.... ای راز دار اسـرار الهی...
لـب بـاز کـن...
بـا مـن سخـن بگـو... از درد هـایی کـه جگـرت را بـه آتـش کشیـده اسـت...
بگـو کـه امشـب میـزبان کـدام ستـاره ای؟
بگـو کـه امشـب از بـرای کـدام هسـتی ِ از دسـت رفتـه از دیـده خـون فشـانیم؟
امشـب خـورشـید شـشم در خـاک تـو طلـوع کـرد...!
السـلام علیـک یـا جعـفر بـن محـمد ایـها الصــادق یـابـن رســول الله...
زیرا کسى که در واقع و نزد خـدا خوب و پسندیده است؛ با بد گویى و تکذیب مـردم بد و ناپسـند نمی شود...
و کسى هم که در حقیقت و در پیشگاه خداوند متعال پست و مطرود است؛ با تعریف و تجلیل دیگران عوض نخواهد شد!!
امـام جعـفر صـادق علـیه السـلام:
از پیغمـبر پـرسیـدند : کـفاره غیبـت چیـست؟
فـرمـود : بـرای آن کـس کـه غیبتـش کـردی هـر زمـان بـه یـادش افـتادی از خـدا طلـب آمـرزش کنـی.
اصـول کـافی ، ج 4 ، ص 61
ای بهار همیشه های خدا - حاج منصور
♥ دل گـرفتـه یـاد ایـوان بقـیع
دیـده ای داریـم گـریـان بقـیع
حیف بر خاکـش بتـابد آفتـاب
سـایهی عـرش است بر جـان بقـیع!
♥ کـاش بـودم شـعله تـا شمـع مـزارت می شـدم...
تلویزیون سه کانال بیشتر نداشت...
سـلامی سـاده و صمیـمی بـه تــو و خبـــر خـوش آمـدنـت!
... و بـه روزی کـه وعـده ی طلـوعـش را همـه ستـارههـا میداننـد...
هنـوز هـم؛
چشـمهای همیـشه منتـظرم در خـیابانهـای سـوخته آسـمان بـه دنـبال نشانهای از تـو میگردنـد،
نـه پـرندهای آواز میخوانـد؛
نـه صدایی از فرشـتهای بـه گـوش میرسـد!
تنـهاترین صـدا، طنـین ضـربان قلـب ِ مـن اسـت..
کـه بـا هـر ضـربه ای کـه مینـوازد عقـربـه های لعنتـی را بـه جلـو میفرستـند!
لحـظه های بی تــو بـودن چقـدر کُنـد میگـذرند!
نـداشتـه هـا و تنـهایی هـای کوچـک بـا چیـزها و آدمـهای کـوچک پـر می شـوند؛
نـداشـته هـا و تنـهایی هـای خیـلی خیـلی خیـلی بــزرگ ، فقـــط بــا خــدا...
مهـم نیـست در ایـن زمیـن خـاکی چقـدر تنـها بـاشیم...
... و چقـدر حـرف هـایمـان بـرای دیگـران غیـر قـابل فهـم بـاشـد؛
و وقـت انسـان هـا بـرایمـان کـم!
شکــر کـه خـدا هـست...
او جبـران تمـام دلتنـگی هـا و مـرهـم تمـام زخـم هـاست...
هـر وقـت دلـت خـواست ، مهـمانش کـن، در بهتـرین جـایی کـه او می پسـندد ، در قلبــت...
و بـه دسـتان خـالی ات نگـاه نکـن،
تـو فقـط خـانه ی دلـت را بـرایـش نگـهدار ،
اسبـاب پـذیـرایی با اوسـت!
قـرارم بـاش و یـارم بـاش،
جهـان تـاریکـی محـض اسـت،
میتـرسـم ،
کنـارم بـاش!