اعوذ باالله من شر النفسی!

  پـرسیـدی:

 " یَـا أَیُّـهَا الْإِنسَـانُ!.. مَـا غَـرَّکَ بِـرَبِّـکَ الْکَــرِیمِ؟؟.."

 و مـن گـوش هـایـم را گـرفتـم.. نخواستـم بشنـوم صـدایـت را کـه می گفتـی:

 " لا تَمـشی عَلـی الاَرضِ مَـرهـا "... و مـن بـا تمـام کـوچکی ام، خـدایـی کـردم روی زمیـن!!

 در کـوچه هـای خـاکی غــرور زمینـگیـر نــه!.. بـه خـاک افتـادم... در حـالی کـه گفـته بـودی:

 جـز بــرای تــو بنـدگی نکنـــم..

 حالا تـو بـرایـم از آسـمان بگـو.. از آسـمان ِ آبـی ِ عشـقت.. خــداونـد!

 ♥ خـدایـا!

 تـو را عاشـق دیـدم و غریبـانه عاشـقت شـدم،

 تـو را بخشـنـده پنــداشتـم و گنـــاهـکار شــدم،

 تـو را وفـادار دیـدم و هـر جا کـه رفتـم بازگشـتم،

 تـو را گـرم دیـدم و در سـردتـرین لحـظات بـه سـراغـت آمـدم،

 تـو مـرا چـه دیـدی کـه وفــادار مـانـدی ؟؟؟

 ♥ اعـوذ بـاالله مــن شـــر النفـــسی؛  

 اعـوذ بـاالله مـن همـزات الشـیاطین...