آشنا!

مـن غریـب افتـاده ام...

میـان زمـانه ای کـه غریبـی را نمی فهمـند!..

ایـن روزهـا زبانـم حرفـش نمی آیـد،

از کنـار الفبـای آدم ها بـه سـادگی میگـذرد؛

بگـذار هـوای آسـمانت بـه هـوایم سـرایت کنـد،

نفـس بهـانه ای نـدارد بـرای بـالا آمـدن...

آشنایـم باش... یا غریب الغربا!

♥ امـروز فکـر کـردم چـه کـار تـو را خوشـحال می کنـد تـا آن را انجـام بـدهم؛..

دیـدم یـک کـارهایی را انجـام نــدهم بـرای خوشـحالی تـو کافیـست! ..