نـه نغمـه ی نـی خواهـم و نـه طـرف چمـن،
نـه یـار ِ جـوان، نـه بـاده ی صــاف و کهـن،
خـواهـم کـه بـه خلـوتکـده ای از همــه دور؛
مـن بـاشـم و مـن بـاشـم و مـن بـاشـم و مـــن!!
♥ خـدایـا!
تـو میـدانی آنچـه را کـه مـن نمیـدانم؛
در دانـستن تـو آرامشـی اسـت و در ندانسـتن مـن تلاطـم هـا!
تـو خـود بـا آرامـشت، تـلاطمم را آرام سـاز!
ربـایــد دلبــــر از تــو دل ولـی آهســته آهســته
مـراد تــو شــود حاصـل ولـی آهســته آهـسـته
سخـن دارم ز اســتادم نخـواهـد رفـت از یـــادم
که گفتا حل شود مشکل ولی آهسـته آهسته
تحـمل کـن که سنـگ بی بهـایی در دل کـوهی
شـود لعـل بسـی قابـل ولـی آهســته آهسـته
مــزن از نـا امیــدی دم کـه آن طـفل دبسـتـانی
شـود دانشـوری کـامــل ولـی آهسـته آهسـته
بـه نـور دانـش و تقــوی شـود گـم گشتـگانی را
بـه حـق آوردن از بـاطـل ولـی آهســته آهسـته
همــای عشــق مـا را بـرده بـا خـود در بـر دلبــر
از ایـن منـزل بـه آن منـزل ولی آهسـته آهسـته
سحرگاهی دل آگاهی چه می نالیـد از حسرت
کـه آه از عمـر بی حاصـل ولـی آهسـته آهسته
شـراب عشـق را بنـگر کـه هر خلـوت نشینی را
کنـد رسـوای هـر محفـل ولـی آهسـته آهسـته
بـه لطــف پیــر میـخانه "حسـن" بگـرفت پیــمانـه
بـه امیــدش شـده نـائـل ولـی آهسـته آهسـته...
شـاعـر: عـلامه حسـن زاده آملـی
♥ نـاز پـرورد تنعــم نبـرد راه بـه دوسـت،...
عاشـقی شیـوه ی رنـدان بـلاکـش باشـد!
خاطـرم هسـت کـه از کـودکی ام تـا حـالا،
در دلــم ریـشه دوانـده غــم ِ دوری شـما،
قطـره آبـم کـه سرازیـر شـدم از سـر کـوه،
کــه مگــر قبــل بخــارم بـرســم بــر دریـــا،
این مسلّـم که تـو هستی و همه میدانیم!
نکته ی مبهمش اینجاست، کجایی و کجا؟
جمکران خاک بهشت است به یمن قدمت،
بـی سبـب نیـسـت دل آرام بگیــــرد آنجــا،
عمــر مـن در گرو ثـانیـه ها می گـذرد،
ساعتـم ثـانیـه در ثـانیـه گـوید که بیــا!
کـاش ایـن جمـعه بیـایـی و غـم از دل ببری،
کـاش ایـن جمـعه شـود عیـد ظهـورت مـولا!
شـاعر: سعـید رمضـانی
♥ اگـر حجاب ظهـورت، حضــور پسـت مـن اسـت؛
هــزار بــار بمیـــرم... خـدا کنـد کـه بیـایی!..
نگـران از وفـاداری قـوم، بـه وعـده گـاه رسیــد "وَ کَلَّــمَ اللَّهُ مُـوسَى تَکْلـیماً "...
عـرضـه داشـت: " رَبِّ اَرِنِـی اَنْظُــرُ اِلَیْــکَ "
معشـوق فرمـود: " لَـن تَـرَانِی" ... هــرگـز مـرا نخـواهى دیـد؛
امـا بـه کـوه نـگاه کـن!.. اگـر کـوه تـوانست تـاب بیـاورد جلـوه ی مـرا... تـو هـم بـه زودى مـرا خواهـى دیـد؛
... پـروردگـارش بـه کـوه جلوه نمـود؛... " جَعَلَـهُ دَکًّـا وَ خَـرَّ مُـوسـى صَعِــقاً "... و چـون بـه خـود آمـد گفـت:
منـزهى تـو!.. بـه درگاهت توبه کردم... "وَ أَنَـا أَوَّلُ الْمُـؤْمِنیــنَ " !
***
تعبـیر متفـاوت شـاعران از ایـن داستـان:
♥ " وَ لَمَّا جاءَ مُوسى لِمیقاتِنا وَ کَلَّمَهُ رَبُّهُ قالَ رَبِّ أَرِنی أَنْظُرْ إِلَیْکَ قالَ لَنْ تَرانی ...
وَ لکِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَکانَهُ فَسَوْفَ تَرانی،
فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَکًّا وَ خَرَّ مُوسى صَعِـقاً...
فَلَمَّا أَفاقَ قالَ سُبْحانَکَ تُبْتُ إِلَیْکَ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنیـنَ"
(سـوره مبـارکه اعـراف، آیـه 143)
دل بـی قــرار نـیـست ادا در میـاوریم،..
چشـم انـتظار نـیست ادا در میـاوریم...!
اصـلا دلـی کـه مـست ریـا و هـوا شـود،
گـوشش بـه کـار نیـست ادا در میـاوریم،
بــر لــب دعـای نـدبه و دل غــرق شــهوت اسـت...
ایـن رسـم انـــتظار نیـست ؛.. ادا درمیـاوریم !
♥ بیـا بیـا گـل نـرگـس .. فـــدای آمـدنـت!
فعـل ِ مـرا دیـدی ولی چیـزی نگفتـی!
بنـده همـان بنـده؛... خــدا مثـل ِ همیشـه...
از ما توسـل ، از تـو لطـف و دست گیـری،
آقـا همـان آقـا؛... گـدا مثـل ِ همیشـه...
چه خـوب شد در معصیـت مـرگم نیـامد!
ممنــون از اینـکه بـاز بـا مـا یـار بـودی!...
بـا ایـن گنـاهانی کـه مـن انجــام دادم،
بـاور نمی کـردم کـه دستـم را بگــیری!
تـو آنقـدر لطـف و کرامت پیشـه ای که،
روزی هـزاران بـار تــوبه می پـذیـری!...
♥ هـرچند از دست خـودم دلگیــرم امـا،
احساس دلتنگی در این شب ها نکردم!
سـوگند بر سجـاده ی خانـم رقـــیه... من مهـربان تر از خودت پیـدا نکـردم!
